„Jak nie czytam jak czytam”

10 czerwca 2016

Czytanie książek, jak wiele to znaczy? Oczywiście można znaleźć wiele cytatów na ten temat, np „Kto czyta książki, żyje podwójnie”~Umberto Eco.
Jednak jeżeli zapytam o to znajomych to odpowiedzi będą przeróżne. Począwszy od, „Dzięki czytaniu mogę przenieść się w inny świat”, poprzez „Lubię czytać dla zabicia czasu” aż niestety do „Nigdy nie mogę się zebrać do czytania”. Jak widać niektórzy kochają książki inni nie. Jednak jedno jest pewne, mianowicie warto je czytać, a czas przeznaczony na dobrą książkę nigdy nie będzie czasem straconym. Te bardzo rozwijają, zarówno nasze słownictwo, wiedzę jak i co najważniejsze kreatywność, wyobraźnię. Dzięki nim możemy wraz z ich bohaterami przeżywać opisane sytuacje, identyfikować się z nimi. Dlatego zachęcam do ich czytania!
Uważam, że zorganizowana w szkole akcja „Jak nie czytam, jak czytam” była ciekawym i godnym naśladowania pomysłem. Sama nie sądziłam, że uczniowie zaangażują się w to tak mocno. Z początku kilku z nas przebrało się za postacie z książek, a głównie z baśni. Rozłożyliśmy koce i czytaliśmy sobie nawzajem na placu naszej szkoły. Widziałam, że w rękach czytaczy widniały przeróżne tytuły. Każdy miał szanse przybliżyć innym swoje ulubione powieści. Myślę, że akcja spełniała to co miała na celu.
Najbardziej podobała mi się druga część, w której poszliśmy do podstawówki i mogliśmy poczytać dzieciakom. Myślę, że im podobało się to równie bardzo jak i nam. Na pewno ciekawiły ich nasze stroje, zaangażowanie oraz to, że mogli posłuchać naszego czytania. Sami także pokazali nam swoją lekturę, czyli „O psie, który jeździł koleją”. Osobiście jako dziecko bardzo lubiłam gdy mi opowiadano bajki lub czytano książki. Od dziecka byłam wychowywana w ich otoczeniu. To sprawiło, ze zawsze miałam łatwość sięgania po nie. Dzięki czemu pokochałam rozczytywanie się w powieściach.
Mam nadzieję, że dzięki piątkowej akcji dzieci staną się bardziej otwarte na odwiedzanie bibliotek i zapoznawania się z wciąż to nową książką, którą polecą znajomym, dzięki czemu nigdy nie ustanie w nich zamiłowanie do powieści.
Mam nadzieję, że w przyszłości nasza szkoła i nie tylko będzie brała udział w podobnych przedsięwzięciach.

 

 

Natalia Rosa klasa II LOE

Odnośniki